|
uitzetters:
Jannie en Henk Hazeleger uit Scherpenzeel
controleurs: Robert en Thea
Trouw uit Voorthuizen
4 juni 2000
Het
was donderdagavond omstreeks 19.00 uur,
Jannie en ik hadden nog vakantie. We zaten,
tamelijk uitgeblust van drukke verbouwingswerkzaamheden,
aan de eettafel en lieten ons de zojuist
bezorgde pizza goed smaken.
Er
stopte een auto voor de deur waaruit een
trouw AMBC-lid stapte, die met grote spoed
naar onze voordeur snelde. Hoewel mij onmiddellijk
tebinnenschoot dat hij waarschijnlijk het
ritverslag van de vakantierit kwam brengen,
was ik toch enigszins verbaasd, want ik
had meer verwacht dat onze postbode een
dezer dagen een dikke enveloppe op de deurmat
zou deponeren.
De
persoon kwam binnen met de openingszin 'Ik
heb een slecht bericht'. En begon een heel
verhaal over verbouwingen, zoekgeraakte
spullen en drukke tijden. Kortom, het kwam
erop neer dat hij al zijn aantekeningen
en materialen van de vakantierit was kwijtgeraakt.
Dat hierdoor het schrijven van een verslag
voor hem onmogelijk was geworden, wilde
hij toch liever even persoonlijk, dan via
de telefoon, komen vertellen.
Nadat
wij onze clubgenoot weer een beetje gerust
hadden gesteld en hem hadden beloofd dat
hij van één van onze volgende ritten een
verslag mag schrijven, verliet hij met een
gerust hart ons huis. Ons achterlatende
met een goed gevoel maar helaas zonder ritverslag.
Maar, hoe moet dit nu verder? Een clubblad
zonder ritverslag kan toch echt niet. Vandaar
dat ik zelf op mijn schrijfstoel ben gaan
zitten om u te vertellen hoe Jannie en ik
als uitzetters van de rit deze hadden bedoeld.
Houdt u goed vast, daar gaan we.
Het
begon allemaal met een wals. Eerst kwam
u een plaatje tegen van een dansend paar,
natuurlijk kon u niet zien of deze mensen
een wals dansten. Het leek meer op een tango,
dus rechtdoor naar het volgende plaatje,
waarop wel een goede wals was afgebeeld.
Hierna
moest u het rondje op de Klettersteeg nog
een keer rijden om op zoek te gaan naar
een verkeersbord wat niet klopt. Het eerste
bordje was een verkeersbord volgens de algemene
verkeersregels, daarna kwam een wit bord
met rode rand en de tekst 50.000 km. De
truc was dat geen van de twee borden klopten,
wij hadden echt bij de borden staan luisteren
maar "niente niks" geen geluid hoor.
Bij
punt 9 hadden we het wat moeilijker gemaakt.
We hadden hier oorspronkelijk een opdracht
met meerdere bijen. Maar ja, op de Koninginnerit
werd het een en ander aan gras voor onze
voeten weggemaaid, dus de truc maar iets
omgebouwd, en net niet alle bijen losgelaten.
Uiteindelijk was de opdracht geworden: [
na "MAJA" bij bij Postweg L ]. De enige
manier om dit uit te voeren, was te zoeken
naar de tekst MAJA geplaatst bij een bij
en hierna de Postweg links te gaan. Bij
de eerste bij welke u tegenkwam, waren op
het paaltje van boven naar beneden de letters
M, A, J, en A geschreven. Dit was niet goed,
want dan had de tekst in de routebeschrijving
als "M A J A " geschreven moeten worden.
De bij in de bij-positie bij de Postweg
(klinkt ingewikkelder dan het is) was slechts
ter afleiding, dus de enige mogelijkheid
die nog restte, was rechtdoor naar de opvanger
Q.
In
opdracht 10 moest u [ bij schrikhek asfaltweg
R ]. Dat het schrikhek aan de linkerkant
van de weg stond, moest volgens ons iedereen
wel door hebben. Waarschijnlijk een of andere
gekke uitzetters-gedachtekronkel, maar één
ding is zeker: de opdracht was niet uitvoerbaar.
Bij
punt 11 luidde de opdracht [ na "H" na "HJ",
voor "J" asfaltweg L ]. Het beste kun je
zo'n opdracht ontleden. In ieder geval moest
je voor de letter J asfaltweg L. Dit kon
door de duidelijk zichtbare routecontrole
"J". Voor de weg moest men dan in volgorde
een "HJ" en een "H" tegenkomen, want de
"H" moest immers na de "HJ" komen. Voor
de verandering hadden we dit keer alles
maar eens in de goede volgorde geplaatst
waardoor de opdracht gewoon uitvoerbaar
was.
Het
[ land in Europa ] bij opdracht 12 was in
voldoende mate aanwezig. Alle weilanden
aan de rechterkant bevonden zich immers
in Europa. Niet in iedere routeopdracht
zat een truc verwerkt hoor, maar toch hadden
we in opdracht 13 nog maar een valletje
opgenomen.
U
zocht naar email, dit is onder andere tandglazuur,
en was in voldoende mate aanwezig op het
prachtige gebit van de nog steeds niet uitgelachen
dame op het tweede e-mail bericht. De elektronische
post was natuurlijk geen email maar e-mail.
Deze was overigens voorzien van volstrekt
onbelangrijke berichten, toch leuk voor
de plezierrijder om eens rustig te lezen.
In
punt 15 gingen we met z'n allen op zoek
naar een hallogeenlamp. Vonden we gewoon
leuk en is waarschijnlijk een soort tik
uit mijn vakgebied of zo. Toch verbazend
om te zien hoeveel mensen hier de mist in
gingen. Hallo geen lamp? Nee natuurlijk
niet, dit was gewoon een halogeenlamp.
De
truc in opdracht 17 zat in het feit dat
u behalve teksten zocht naar een [ verkeersbord
en RC P Ri Amersfoort ]. Het verkeersbord
was geen probleem, hierna moet een routecontrole
komen en die was er ook, namelijk routecontrole
P. Voor de P waar u naar op zoek was, mocht
u niet de letter P op de routecontrole gebruiken,
want dan had er [ RC "P" ] in uw routebeschrijving
moeten staan. De wegwijzer Amersfoort kon
u ook niet gebruiken, omdat u moest zoeken
naar [ P Ri Amersfoort ]. De enige juiste
manier om deze opdracht uit te voeren was
dus de verkeerspaddestoel (dit is een P)
te volgen in de richting Amersfoort. Moeilijk
hé.
Omdat
in punt 18 een vrij lang stuk lag alvorens
men de Hamersveldseweg bereikt, dachten
wij de deelnemers bezig te houden met het
zoeken van enkele attributen. Anders werd
het zo saai, dachten wij. Dat bezighouden
was aardig gelukt, hoorde ik later wel.
De
Ambachtsweg in punt 19 is een weg met gescheiden
rijbanen. Hierdoor is de weg over de gehele
breedte, dus zowel de linker- als de rechterrijstrook
oriënteringspunt. Omdat de tekst "HABOFA"
tussen de rijstroken in stond, kon u hier
dus niet voor de gevraagde tekst de Ambachtsweg
ingaan.
Bij
punt 21 was een aanhoudend opdracht opgenomen
welke voor de sportklasserijders ongeveer
drie keer zolang was als voor de toerklasserijders.
Al met al een kwestie van volhouden. Helaas
was er door enkele vandalen geknoeid met
het ritmateriaal waardoor dit punt geneutraliseerd
moest worden. De jongen die ik tijdens het
uitzetten al fietsend betrapte met een ritpijl
in zijn hand, had ik hiermee om zijn hoofd
moeten slaan in plaats van vermanend toespreken,
dacht ik later. Maar helaas, te laat.
Punt
26 leek zo simpel maar was zo leuk. De opdracht
[ Voor asfaltweg L ] kon u in de eerste
situatie niet uitvoeren. De asfaltweg waar
onze weg op uitkwam, mondde niet uit op
de bereden route. En de weg voor u was een
klinkerweg die door de geplaatste ritpijl
overging in de asfaltweg. De weg had hierdoor
twee aarden, en dat mag ook weer niet. Dus
gewoon rechtdoor het kleine stukje klinkerweg
op en de ritpijl naar links volgen. Hierna
kwam echter het gemene van deze truc nog.
Niet naar de aanlokkelijk geplaatste opvanger
rijden en denken dat de opdracht voltooid
was, maar hiervoor alsnog de opdracht [
Voor asfaltweg L ] uitvoeren. Leuk hé.
Hierna
moest u dit rondje nog een keer rijden,
omdat wij het nu eenmaal leuk vinden om
de deelnemers meerdere keren hetzelfde rondje
te laten rijden. U zocht twee keer de tekst
KORENAAR. De eerste tekst was afgekort als
Koren- aar en daar was niks mis mee. De
tweede tekst was echter afgekort als Kore-
naar. Het schijnt dat een van de deelnemers
wist wat dit was, maar het is beslist geen
korenaar.
Bij
punt 35 aangekomen kreeg u de opdracht [
na "HJ" en pijl R ]. De "HJ" (van Henk en
Jannie) was het probleem niet, die borden
gebruiken wij altijd om bepaalde dingen
uit te sluiten of makkelijker te maken.
Bij de pijl moest u even goed op letten.
Hoewel deze verdacht veel op een AMBC ritpijl
leek, was het dit niet, omdat de pijl was
voorzien van de tekst ABMC. Dus niet de
pijl opvolgen als verplichte rijrichting,
maar rechtdoor naar de keercontrole. Hierna
niet vergeten de ABMC pijl, waar u bent
langsgekomen, als oriënteringspunt te gebruiken,
want het was wel een pijl ook al geeft deze
geen verplichte rijrichting aan.
Hierna
ging men op zoek naar de vijfentwintigste
letter van het alfabet. Zoals u waarschijnlijk
vroeger op school heeft geleerd, is dit
de Y. U moet dan natuurlijk niet de IJ nemen,
want dit is geen Y maar een I en een J.
In
punt 38 zocht u naar een weg die u niet
mag berijden. De eenrichtingsweg waar u
langs kwam, mag u uiteraard niet inrijden
maar mag wel bereden worden (vanaf de andere
zijde). Men zou dus zeggen, dit is mijn
gezochte oriënteringspunt. Niets is echter
minder waar want in uw reglement staat dat
een weg alleen als weg kan worden aangemerkt,
als deze gezien vanuit de rijrichting mag
worden bereden.
De
opdracht in punt 39 [ weg voor viersprong
R ] is nooit uitvoerbaar. Wegen moeten namelijk
uitmonden op uw bereden route. Een viersprong
bestaat ook uit wegen, deze monden echter
niet uit op uw bereden route.
Inmiddels
reed u dit rondje voor de derde keer en
had u in punt 40 de opdracht [ voor RC IJ
R ] meegekregen. U gelooft het misschien
niet, maar dit punt was uitvoerbaar. De
routecontrole die toevalligerwijs de letter
Y had, zag u in de verte al staan. U nam
dan direct de weg rechts, want het hierin
geplaatste bordje met de letters IJ wist
u natuurlijk nog te staan en dit kan volgens
de beschrijving in het aanvullend reglement
ook prima als straatnaambord fungeren.
Bij
punt 43 hebben we even getest of u nog steeds
bij de les was. U zocht naar een bord met
de tekst VERBODEN TOEGANG. Uiteraard stond
dit bord er wel, maar u wist vast nog wel
dat we boven opdracht 24 op de andere zijde
van uw routebeschrijving hadden opgegeven
dat u zulke borden tijdens de opdrachten
25 t/m 53 als niet aanwezig moest beschouwen.
Dat
de vlaggen bij punt 46 niet aan uw rechterhand
zaten (zoals in uw routebeschrijving omschreven)
maar gewoon langs de weg stonden, had u
vast wel door. In opdracht 49 zocht u naar
iets wat spreekwoordelijk goedkoop was.
Of de appel en het ei op het plaatje goedkoop
waren, kon u naar onze mening echt niet
zien.
In
punt 52 kwam iedereen weer langs die appel
en dat ei, omdat we rondjes nog steeds leuk
vinden. U was op zoek naar een ei, de tekst
"&" en een appel. En dat was in de goede
volgorde aanwezig. Later heb ik nog enige
discussie gehoord over het feit of de &
als geschreven tekst aangemerkt mag worden.
Maar naar onze mening kan ieder leesteken
gewoon als geschreven tekst dienst doen.
Het
einde naderde en u zocht in opdracht 56
de tekst "RC" en geen routecontrole. Gelukkig
was deze aanwezig dus opdracht uitvoerbaar.
Dan de opdracht bij punt 57. Hier ben ik
nog steeds een beetje trots op, is het niet
vanwege het nijvere huisvlijt dan wel over
de opdracht zelf. De opdracht luidde: [
Na "HJ" en specie 't Jannendorp R ]. De
HJ en 't Jannendorp waren het probleem niet.
Wat u tegenkwam was een losstaande emmer
waarin in een laagje cement een routecontrole
was gestort. Om duidelijk aan te geven waar
het oriënteringspunt zich bevond, hadden
we hier ook nog een oranje vlag bijgeplaatst.
Of de cement nu specie is, kun je over discussiëren,
maar het blijft een los oriënteringspunt,
dus onbruikbaar. De routecontrole was ook
een los punt, maar dat wil niet zeggen dat
u deze niet moet noteren op uw controlekaart.
Had u de oranje vlag goed bekeken? Op de
stok zat een stuiver vastgeniet, en laat
dat nu ook specie zijn.
Als
afsluiter zocht u in opdracht 59 naar klompen
van Riet. De rieten klompen kon u uiteraard
niet gebruiken, want of ze van Riet waren
weten we nog steeds niet. Zo, we zijn er
doorheen gekomen. De rit bleek goed te rijden,
want de winnaar kwam met slecht één fout
over de finish. Dat hier nog 52 tijdstrafpunten
bijkwamen, zegt wellicht iets over de gevuldheid
van de rit ten opzichte van de beschikbare
tijd, maar dit nadeel had iedereen. Sommige
deelnemers hadden duidelijk wat meer moeite
met de opdrachten, wat blijkt uit het feit
dat de lijst werd afgesloten door de winnaar
van de aanmoedigingsprijs met 612 strafpunten.
Het
verslag is een heel verhaal geworden, maar
ja korthouden van teksten is zoals u weet
niet mijn sterkste kant. Ik hoop dat u er
iets van uw gading uit kunt halen, is het
niet ter lering dan wellicht ter vermaak.
Henk Hazeleger.
|
