|
uitzetters:
Jannie en Henk Hazeleger uit Scherpenzeel
6 juni 1999
Op zondag 6 juni j.l. werd de derde rit
van het seizoen, de vakantierit, verreden.
Deze rit werd uitgezet door Henk en Jannie
Hazeleger. Het was een mooie rit met natuurlijk
weer de nodige valkuilen. Graag willen wij
onze ervaringen tijdens deze rit voor u
uiteenzetten.
Om 13.31 uur mochten wij van start. Zoals
altijd werd de routebeschrijving weer goed
van tevoren bestudeerd, waarna we na enkele
aantekeningen aan onze route konden beginnen.
De eerste opdracht, na de tekst "ACHTERVELD
GEM. LEUSDEN" L, was vanwege de streep die
erdoor stond niet goed leesbaar. Gewoon
rechtdoor naar een opvanger. Na een paar
schoenen moesten we vervolgens links. Even
de Prisma erop nageslagen, blijkt dat een
paar ook "enkele" is. Het hoeven niet 2
bijeenhorende schoenen te zijn. Een hiel
en een ffffeter ook voor de zekerheid maar
even opgezocht. Je weet het maar nooit tegenwoordig
met die nieuwe spelling. Feter bestaat inderdaad
nog steeds niet dus op naar de herstelopdracht.
Hier aangekomen blijkt dat we met een andere
opdracht bezig zijn dan waar de hersteller
op gebaseerd is. Heeft de uitzetter hier
misschien iets over het hoofd gezien? Toch
maar even doorrijden....en ja hoor...na
een redelijke afstand stond daar toch nog
een RC.
Bij de knipogende hofnar hoefden we niet
lang na te denken. Het gaat hier om een
handeling en een handeling zul je zelden
tegenkomen op een afbeelding. Bij de 3 schrikhekken
aangekomen, was onze eerste misser een feit.
Deze moet je natuurlijk in de aangegeven
volgorde tegenkomen. Dit staat ook nog heel
mooi in het reglement, maar ja....Vervolgens
waren wij niet op zoek naar een witte 6
en een zwarte 6, maar inderdaad naar een
wit streepje en een zwarte 6, welke wij
beiden na enige tijd zoeken, vonden.
Bij de volgende opdracht stond "asfaltweg
links" aangegeven op de routebeschrijving
als zijnde een herstelopdracht (AL). Dit
hadden wij al onderstreept tijdens onze
uitgebreide voorstudie. Hetzelfde hadden
wij gedaan bij het voorzetsel wat ontbrak
in de volgende valkuil. De route verder
vervolgend kwamen wij een mooi kunstwerk
tegen met daarop een waarschuwing voor de
scherprijders. Onze ervaring met dit soort
grapjes is dat er waarschijnlijk wel wat
achter zou staan. En inderdaad.....De linksstaande
letter hadden wij in eerste dus niet eens
opgemerkt.
Voor het bord "VERBODEN TOEGANG enz." kwamen
wij 1 lantaarnpaal tegen. Na dit bord moesten
we nog 3 lantaarnpalen tegenkomen om de
opdracht uit te kunnen voeren, maar dit
waren er maar 2. De eerste mag hier natuurlijk
niet meer meegeteld worden, omdat deze al
is gebruikt. Onze vrienden, Knir en Knor,
waren wel degelijk aanwezig, maar wat is
een knar? Volgens het woordenboek is dit
een boomstronk en die waren er voldoende.
Een vogel kan allerlei rare namen hebben,
dus of deze nu Flierefluiter of Pietje heet.
Het maakt voor ons niet uit. Het einde van
een maximumsnelheid zul je in Nederland
nooit tegenkomen en tevens kwamen wij wel
schalen tegen, maar dit was één weegschaal.
De opdracht van de 7 letters en 1 cijfer
hadden wij helaas net niet goed volbracht.
Als cijfer zagen wij de gehele RC "13" aan,
terwijl alleen de "3" natuurlijk ook een
cijfer is. Ondanks deze misser was dit een
erg leuke opdracht!
Washington was volgens ons de hoofdstad
van de V.S. en dus niet van Amerika. Of
het nu een kangoeroe of een paard is........Qua
springen zal het ze altijd beter afgaan
dan een lantaarnpaal. Voor de plaatsnaam
Otterlo kwamen we een letter tekort, dus
in eerste instantie hadden we deze goed
uitgevoerd. Door een oplettende rijder werd
echter opgemerkt dat de wegwijzers van het
kruispunt zichtbaar waren. Dit punt werd
uiteindelijk geneutraliseerd wat voor ons
zeker niet voordelig was.
De opdracht bestemd voor de sportklasse
heeft ons behoorlijk in verwarring gebracht.
Naar ons idee was deze opdracht niet uitvoerbaar,
omdat richting WW niet tot richtingverandering
kan leiden. Toen we de hele opdracht hadden
volbracht, hebben we toch nog maar eens
overlegd of dit wel de bedoeling van de
uitzetter was. Vervolgens hebben wij deze
route nogmaals gereden met de gedachte van
de uitzetter in ons achterhoofd. Maar helaas....toch
zat er nog een foutje in.
Idem is een leuk woord, maar dit leidt toch
echt niet tot richtingverandering. De plaatsnaam
uit de opdracht "na plaatsnaam weg R" kwam
volgens de instructie van de uitzetters
te vervallen. "Na weg R" was gewoon uit
te voeren. Stempelen of niet? Is er een
stopverbod of iets anders geks? Als er een
stempel staat, is er toch altijd even die
twijfel. Wel of niet stempelen? We hebben
niets raars kunnen ontdekken dus uiteindelijk
toch maar stempelen.
Als iets verborgen is, kun je het niet vinden.
In dit geval stond de RC wel verdekt opgesteld,
maar hij was te zien. Deze is dan niet verborgen.
Bij de volgende opdracht kwamen we bij een
aantal teksten. Door de stortbui, die er
op dat moment was, dachten we het wel te
kunnen beoordelen vanuit de auto. Daardoor
hebben we een gaatje voor een puntje aangezien
en dit was onze vierde misser. Als we dit
van tevoren hadden geweten, hadden we ons
toch graag nat willen laten regenen. De
volgende keer kan het niet hard genoeg gaan
of we stappen gewoon uit. Zo zijn we ook
wel weer.
De rechterhand, die het verkeersbord vasthoudt,
was volgens ons niet goed. In het woordenboek
bleek een rechterhand een "steun" te zijn.
Meestal moet je dit dan zien als iemand
die je rechterhand/steun is. Maar volgens
ons was dit misschien dan ook wel een tastbare
ondersteuning van iets. In dit geval zat
het verkeersbord met een "steun" vast aan
de paal. Helaas iets te ver gezocht.
Zo mochten wij met 5 missers deze leuke
vakantierit afsluiten. Niet slecht, maar
voor ons idee toch eigenlijk weer veel te
veel. Je neemt je dan voor om de volgende
keer overal op te letten, maar helaas....aan
de fouten ontkom je gewoon niet. Je ziet
altijd wel weer iets over het hoofd of je
interpretatie is weer net iets anders dan
die van de uitzetter.
Na een vakantiestop van 3 maanden zien we
de volgende rit weer met plezier tegemoet.
We zullen trachten om het er dit keer wel
zonder fouten vanaf te brengen en we hopen
een ieder weer uitgerust en wel in de Berken
aan te treffen.
Jessica Buurman &
Guido Savelberg
|
