uitzetters:
Guido Savelberg en Jessica Buurman uit Voorthuizen
controleur: equipe Luys
uit Leusden
8 november 1998
De
snertrit was evenals vorig jaar weer uitgezet
door Guido Savelberg en Jessica Buurman.
Daar de rit van vorig jaar ons nog in het
geheugen lag als een uitstekende rit met
doordachte vallen en rijkelijk voorzien
van punten waarbij het beter was om iets
langer over na te denken, waren we op onze
hoede bij de start.
Bij
opdracht 3 begon de eerste instinker die
ons dan ook al gelijk 30 strafpunten opleverde.
De rekensom met Romeinse getallen leverde
geen probleem op. We dachten dat we alles
goed deden en zagen ook de herstelopdracht
aan de linkerkant van de weg wel staan,
maar dat in ons reglement niet is afgevangen
dat herstelopdrachten rechts moesten staan,
hebben wij geen ogenblik over nagedacht.
Bij
de punten 6 en 7 begonnen beide straatnamen
niet met een hoofdletter, dus doorrijden
naar de herstelopdracht. Punt 9 was een
combinatie van valstrikken, de tekst in
de routebeschrijving, na AMBC-pijl is uiteraard
fout vanwege de niet toegestane afkorting.
De pijl was echter ook fout, omdat hier
niet de reglementaire tekst AMBC maar A.M.B.C.
op stond.
De
vitrage bij punt 10 was achter glas en dit
was gezien het weer maar goed ook. Bij punt
14 was de schrik van menig ritrijder, namelijk
tussen vlaggen doorrijden, uitgezet. De
truc hierbij was te vinden in reclamevlaggen
bij een gebouw die men uiteraard ook als
vlag moest beoordelen.
Dat
Jessica bij de bank werkt, kwam tot uiting
in punt 17 dat handelde over de invoering
van de ecu. Wij werden geacht te weten dat
de ecu inmiddels is vervangen door de euro,
zo zie je maar weer, je wordt niet echt
dommer van dat ritrijden.
Bij
punt 19 kwam plotseling een herstelopdracht
verder met punt 32 die, geheel volgens de
bedoeling van de uitzetters, menig ritrijder
in verwarring bracht. Bij punt 27 moesten
we zoeken naar een snelle auto, de auto
op het bordje die wij tegenkwamen stond
echter stil, dus wisten wij ook niet of
deze wel werkelijk zo snel was als hij er
uit zag.
Punt
36 was een hele mooie; de opdracht luidde:
na stoplicht L. We kwamen een foto tegen
van een rood stoplicht. Omdat afbeelding
gelijk is aan werkelijkheid mogen wij als
ritrijders niet door het rode licht rijden,
wachten tot deze op groen zou springen leek
ons ook geen goed idee, dus maar voor het
stoplicht linksaf naar de goede opvanger.
Opdracht
38 was niet uitvoerbaar, omdat de tekst
1929 niet hoeft aan te geven dat het gebouw
ouder is dan 60 jaar. Bovendien waren we
het gebouw niet geheel gepasseerd bij de
zijweg links met de foute routecontrole
W. Bij punt 40 zochten we naar een weg met
de naam Viersprong, en dit was niet de aanwezige
weg met de naam Vierspong.
Bij
punt 42 moesten we viersprong L. De viersprong
was echter geen viersprong, omdat de weg
waar we uitkwamen was afgesloten met meerder
DLW's. Ons reglement omschrijft dat men
komende uit één der wegen van een
viersprong de andere drie wegen moet kunnen
inrijden.
Nadat
de uitzetter nog even onze kennis over de
premier van Duitsland testte, en ons liet
zoeken naar een goede tekst "ONS GEBOUW"
tussen vele foute teksten, waren we weer
teruggekomen bij "De Berken". U moet echter
nooit te gauw denken bij het eindpunt te
zijn, want de uitzetters lieten ons hier
gewoon weer doorgaan met punt 2.
De
laatste truc zat verscholen in het aanvullend
reglement, waarin werd gesteld dat we geen
gebruik mochten maken hetzelfde oriënteringspunt
in dezelfde routeopdracht. Omdat we het
oriënteringspunt weg al hadden gebruikt,
mochten we deze niet weer gebruiken en werden
opgevangen door de laatste routecontrole
E.
Terug
in "De Berken" lieten we ons de snert goed
smaken, en hebben we nog heel wat nagebabbeld
over de rit. De rit was niet gemakkelijk,
maar daar waren we tenslotte ook niet voor
gekomen. Guido, Jessica en natuurlijk niet
te vergeten de controleur Fons Luys hartelijk
bedankt voor al het moois wat jullie ons
weer hebben voorgeschoteld.
|